عشق (چند رویکرد به یک مفهوم)

عشق معمولا عاطفه‌ای نیرومند تلقی می‌شود. به نظر می‌رسد هم متضمّن وابستگی شدید به یک متعلّق و هم ارزش‌گذاری بالایی برای آن است. اغلب، گرچه نه همیشه، متعلّق چیزی در نظر گرفته می‌شود که شخص در زندگی خود به آن نیاز دارد؛ به همین دلیل عشق اغلب با برنامه‌های ناظر به تصاحب و یکی شدن و با عواطف حسادت‌آمیز نسبت به متعلّق همراه است، متعلّقی که جدا از عاشق در نظر گرفته می‌شود و توانایی ناکام گذاشتن نیازهای عاشق را دارد. اسپینوزا استدلال می‌کرد که عشق متضمّن هشیاری متعلّق در مورد نقشش در ارتقا بخشیدن به بهروزی شخص است. از آنجا که همۀ متعلّق‌های خاص، به‌واسطۀ جدایی‌شان از خویشتنِ شخص، این توانایی را نیز دارند که بهروزی او را ناکام بگذارند، اسپینوزا نتیجه می‌گرفت که عشق ذاتا بی‌ثبات و درآمیخته با خشم و حتی نفرت است.