کتاب سه‌شنبه‌ها با موری

میج آلبوم در «سه‌شنبه‌ها با موری» داستان استاد عزیزش را برای شما تعریف می‌کند. استادی که در آخرین روزهای زندگی‌اش تشنه آموختن و دانستن است تا خودش را هرچه بیشتر به کمال انسانی برساند. شاگرد هر سه‌شنبه برای ملاقات با استاد به دیدارش می‌رود و این دیدارها تبدیل به کلاس درسی بدون امتحان و کتاب می‌شود. در این کلاس‌ها معلم برای دانشجو از زندگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوید، از عشق، از جامعه و مردم از حسرت‌ها و امیدها و از این که زندگی برایش «یگانه بود و هیچ کم نداشت» و میج در این سه‌شنبه‌ها بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود و نگاهش به زندگی وسعتر؛ اما جشن فارغ التحصیلی از این کلاس، مراسم خاکسپاری معلم پیر است: «من باور دارم که او از روی قصد این‌گونه دنیا را ترک کرد. من باور دارم که او این لحظات تلخ را برای خانواده‌اش نمی‌خواست. دوست نداشت کسی شاهد آخرین نفس‌هایش باشد و این صحنه تا ابد ذهنش را تسخیر کند، درست همان‌طور که صحنه‌ی ترسناک خواندن تلگراف مرگ مادرش یا دیدن جسد پدرش در سردخانه همواره او را آزار داده بود. من ایمان‌دارم که او می‌دانست که در تختش است، اینکه کتاب‌ها و یادداشت‌ها و گلدان بامیه کوچکش همان اطراف است. او دوست داشت در آرامش از دنیا برود و همین‌گونه هم رفت».