زن و اعتماد به نفس

در طول تاریخ، زنان هرگز احترام و جایگاه شایسته‌ی خود را در جامعه به دست نیاورده‌‌اند. هرچند بخش عمده‌ی این بی‌عدالتی در برخی جوامع اصلاح شده است، اما هنوز فرهنگ‌هایی وجود دارند که در آن زنان به‌شدت مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند و این محنت‌بار است.
زنان عطیه‌ای خدادادی و گران‌بها هستند که به این جهان ارزانی شده‌اند. آن‌ها خلاق، حساس، دلسوز، باهوش و بااستعداد هستند.
خداوند ابتدا مرد را آفرید ولی بلافاصله دریافت که او به همدم نیاز دارد، نه یک برده، بلکه یک همدم. خداوند زن را از دنده‌ی آدم آفرید و او را حوا نامید. توجه داشته باشید که حوا از پهلوی آدم آفریده شد که نزدیک قلب او بود، نه از کف پای او. زنان آفریده نشده‌اند تا مورد بی‌احترامی، زورگویی و تحقیر قرار گیرند. حوا به این دلیل آفریده شد که آدم به او نیاز داشت. خداوند فرمود آدم بدون حوا کامل نخواهد بود. امروز نیز این‌گونه است. مردان به زنان نیاز دارند و این نیاز از نوع آشپزی، خانه‌داری، شریک جنسی، یا ماشین تولید بچه نیست!
برای اینکه این گفته‌ی من مورد کج‌فهمی واقع نشود که آدم بدون حوا کامل نیست، اجازه بدهید روشن‌تر بگویم که قرار نیست همه‌ی انسان‌ها ازدواج کنند تا کامل شوند. با این فرض که چهل و سه درصد تمام ازدواج‌های بار اول، و شصت درصد ازدواج‌های مجدد، به طلاق ختم می‌شوند، می‌توان دریافت که ازدواج تنها کانال خوشبختی و یک زندگی شاد نیست.
هرچند بسیاری از انسان‌ها میل به ازدواج و پیدا کردن شریک زندگی دارند، خداوند این توانایی را به برخی زنان و مردان داده است که مجرد بمانند. چون این کتاب خطاب به زنان نوشته شده است، به‌عنوان یک زن به تأکید می‌گویم که قرار نیست همه‌ی زنان برای رسیدن به خوشبختی و داشتن یک زندگی شاد و انجام دادن کارهای بزرگ ازدواج کنند. اینکه بیشتر زنان ازدواج می‌کنند دلیل آن نیست که شما در خود ایراد یا در زندگی کمبود دارید.