زندگی پس از مرگ

پیش‌از آن‌که‌به‌بررسی‌حیات‌پس‌از مرگ‌بپردازیم‌، از همۀ‌شما می‌خواهم‌که‌با مرگ‌دوست‌باشید. مرگ‌یک‌دوست‌حقیقی‌ست‌و دشمن‌شما نیست‌. تصور کنید اگر مرگ‌وجود نداشت‌، چه‌می‌شد. اگر گیاهان‌، حیوانات‌و انسان‌ها از هنگام‌پیدایش‌حیات‌بر زمین‌نمی‌مردند امروز چه‌گرفتاری‌هایی‌داشتیم‌. اگر هر بذری‌که‌به‌درختی‌تبدیل‌می‌شود و هر جانوری‌که‌بزرگ‌می‌شود، نمی‌مرد حتماً جنگلی‌از درختان‌انبوه‌و تنومند و ابرهای‌ضخیم‌و پهناوری‌از پشه‌ها و زنبورها داشتیم‌. مرگ‌برای‌بیماران‌رهایی‌از جسمی‌خسته‌و فرسوده‌است‌که‌دیگر نیرویی‌برای‌شرکت‌در لذت‌کار ندارد، اعضایش‌درد می‌کنند، اندام‌هایش‌ضعیف‌شده‌اند و دیگر نمی‌تواند خدمتی‌کند. روحی‌که‌درون‌چنین‌جسمی‌اقامت‌دارد، آن‌را زندان‌می‌داند و به‌مرگ‌رو می‌آورد تا از زندان‌جسم‌رها شود.
مرگ‌به‌راستی‌یک‌دوست‌است‌و دلم‌می‌خواهد که‌همۀ‌شما با آن‌دوست‌شوید. مرگ‌با گذشت‌زمان‌هر روز به‌ما نزدیک‌تر می‌شود. ما در دنیایی‌نامطمئن‌زندگی‌می‌کنیم‌، دنیایی‌که‌در آن‌نمی‌توان‌از هیچ‌چیز اطمینان‌داشت‌. همۀ‌ما بی‌تردید روزی‌می‌میریم‌، یعنی‌در واقع‌کالبد مادی‌خود را ترک‌می‌کنیم‌. همۀ‌ما با بلیت‌برگشت‌به‌این‌دنیا آمده‌ایم‌. تاریخ‌برگشت‌ما روی‌بلیت‌نوشته‌شده‌است‌، اما قادر به‌خواندن‌آن‌نیستیم‌. نمی‌دانیم‌مرگ‌چه‌هنگام‌و کجا به‌سراغمان‌خواهد آمد و جسم‌ما را مطالبه‌خواهد کرد اما می‌دانیم‌هر روزی‌که‌می‌گذرد به‌روز مرگ‌نزدیک‌تر می‌شویم‌. بنا بر این‌دلم‌می‌خواهد که‌با مرگ‌دوست‌شوید. وقتی‌که‌با مرگ‌دوست‌شویم‌، دیگر از آن‌نمی‌ترسیم‌و در مواجهه‌با آن‌لبخند می‌زنیم‌.
در هند کهن‌این‌موضوع‌را به‌همۀ‌شاگردان‌معنویت‌تعلیم‌می‌دادند. شاگردان‌معنویت‌را در هند کهن‌جیگناسو به‌معنای‌جویندۀ‌حقیقت‌می‌نامیدند. استاد به‌جیگناسو می‌گفت‌: «هر روز برای‌مدتی‌بر مرگ‌تعمق‌کن‌!» دلم‌می‌خواهد که‌هر یک‌از شما چنین‌کنید. روزی‌می‌رسد که‌این‌جسم‌مادی‌در هم‌می‌شکند، جسمی‌که‌خیلی‌به‌آن‌وابسته‌هستیم‌، جسمی‌که‌به‌آن‌می‌بالیم‌، جسمی‌که‌در بسیاری‌مواقع‌خود را با آن‌یکی‌می‌دانیم‌یا تصور می‌کنیم‌فقط‌آن‌هستیم‌، روزی‌از میان‌خواهد رفت‌. در آن‌صورت‌ما کجا خواهیم‌بود؟ آیا همچنان‌ به‌زندگی‌ادامه‌خواهیم‌داد؟ ما پیش‌از آن‌که‌این‌جسم‌به‌دنیا بیاید زنده‌بوده‌ایم‌. همۀ‌ما کهن‌تر از تپه‌ها و زمینی‌هستیم‌که‌به‌طور موقت‌روی‌آن‌ها زندگی‌می‌کنیم‌. اگر بر مرگ‌مراقبه‌کنیم‌، دیگر از آن‌نخواهیم‌ترسید، زیرا می‌فهمیم‌که‌مرگ‌فقط‌یک‌توهم‌ظاهری‌ست‌و در واقع‌وجود ندارد. ما نمی‌توانیم‌بمیریم‌!