روان شناسی ملال (شرح بی حوصلگی های انسان)

ملال عبارت است از احساس ناخوشـایند خواسـتن، امـا ناتوانـی درمشـارکت و انجـام دادن یک عمل رضایت‌بخـش. ملال را وقتـی احسـاس می‌کنیـم کـه می‌خواهیم ظرفیـت ذهنیمان را بـه‌کار بگیریم، امـا قـادر بـه ایـن کار نیسـتیم و ذهنمـان بدون اسـتفاده رها می‌شـود. اینکه مـا هیجاناتمان را حـس می‌کنیـم موضوعـی کاملا پذیرفته‌شـده اسـت، امـا اغلـب توجـه نمی‌کنیـم کـه افکارمـان را نیـزحـس می‌کنیـم. در واقـع همین مطلب اسـت کـه در این کتـاب راجع‌به آن صحبـت می‌کنیـم. قضیـه ایـن نیسـت کـه درباره چـه موضوعی فکـر می‌کنیم، بلکه مسـئله چگونگـی فکـرکـردن ماسـت، حس مثبت ناشـی ازدرک آسـان یک مطلـب را درهنگام مطالعـه درنظـر بگیریـد یـا احسـاس قـرارگرفتـن در مـرز حـل کـردن یـک معمـا را، یـا حس جـذب شـدن درکاری کـه باعـث می‌شـود از خوشـی متوجـه گـذر زمان نشـویم. درمقایسـه وقتـی کـه مجبوریـم دسـت بـه تقلای ذهنی بزنیـم، همه امور برای‌مان اسـف‌بار می‌شـود. ما اولیـن کسـانی نیسـتیم کـه ملال را بـه‌عنوان احساسـی درمورد فکرکـردن تعریف می‌کنیم؛ ایـن ایـده ریشـه دراظهـارات تئـودور وایتـز دارد کـه معتقـد بـود ملال ناشـی ازگسسـت جریـان فکـر اسـت.
اخیرا جین همیلتون و همکارانش اعلام کردند که ملال حاصل عمل پردازش اطلاعات «شناختی» هنگام توجه است.