روانی (رمان،فیلم نامه،تحلیل متنی)

این مهم‌ترین چیز بود. او نباید با خودش حرف می‌زد. باید دوباره به آن حس آرام بازمی‌گشت او می‌بایستی با واقعیت رو به رو می‌شد.
و واقعیت چه بود؟ دختری که مرده. دختری که مادرش او را کشته. نه منظرۀ خوشایندی بود نه فکر خوشایندی، اما کاری بود که شده.
فرار کردن باعث نمی‌شود آن دختر به آن زندگی باز گردد. تسلیم کردن مادر به پلیس نیز کمکی به این موقعیت نمی‌کرد پس بهترین کار، یعنی تنها کاری که می‌شد انجام داد این بود که از دست جسد او خلاص شود. نباید در این مورد احساس گناه می‌کرد.