ذن و هنر نگهداری موتورسیکلت

آدم‌ها به کارخانه می‌آیند و از ساعت هشت تا پنج بی‌هیچ پرسشی وظیفۀ بی‌معنایی را انجام می‌دهند زیرا ساختار این شیوه را می‌طلبد. هیچ شرور یا «آدم بدجنسی» وجود ندارد که بخواهد آنها زندگی بی‌معنایی داشته‌باشند. فقط ساختار، فقط سیستم است که آن را می‌طلبد و هیچ‌کس حاضر نیست وظیفۀ هولناک تغییر ساختار را فقط به دلیل بی‌معنایی به عهده بگیرد. اما ویران‌کردن یک کارخانه، شورش علیه یک حکومت یا اجتناب از تعمیر موتورسیکلت فقط به دلیل اینکه سیستم است، حمله به معلول‌ها به‌جای علت‌هاست و تا وقتی حمله فقط به پیامدها باشد، هیچ تغییری ممکن نیست. سیستم حقیقی و واقعی، خودِ عقلانیت، بنیاد اندیشۀ نظام‌مند فعلی ماست و اگر کارخانه‌ای نابود شود ولی عقلانیتی استوار باشد که آن را تولید کرده‌است، پس عقلانیت به‌سادگی کارخانۀ دیگری تولید می‌کند. اگر یک انقلاب، یک حکومت نظام‌مند را نابود کند اما الگوهای نظام‌مند اندیشۀ مولد آن حکومت دست‌نخورده باقی بمانند، آنگاه آن الگوها خود را در حکومت آینده تکرار می‌کنند.
‌