دزدان تابستان

از لحظات جادویی زندگی یکی هم زمانی است که معشوق را در حال خواب ببینی، فارغ از لمس کردن و لمس شدن، و برای لحظه ای شیرین قلب انسان از تپش می ایستد، حیرانی! پس چنین است او! هرچند هم خلاف عقل باشد همه ی آنچه درباره اش خیال کرده ای: خلوص مردانه، شکنندگی کودکانه… گریدی روی او خم شد، موهایش کمی روی چشم هایش ریخت. مرد جوانی را تماشا می کرد حدودا بیست و سه ساله، نه زیبا نه زشت، حتی بعید بود در خیابان های نیویورک راه بروی و هرچند قدم یک بار مردان جوانی را نبینی که به او شبیه اند، گرچه او به خاطر آنکه تمام روز در هوای آزاد به سر می برد، از اغلبشان آفتاب سوخته تر بود. کلاید حس چابکی متمایزی را در آدمی بیدار می کرد و موهای سیاهش با فرهای ریز، همچون سرپوشی ایرانی، کیپ سر و برازنده اش بود. بینی کمی شکسته مردانگی اغراق آمیزی به چهره اش داده بود که با وجود سرخی روستایی، از نیروی هوشمندی آشکاری خبر می داد. پلک هایش لرزیدند، و گریدی که جریان تپش های آرام قلب او را در سرانگشتان خود حس می کرد و مشتاقانه منتظر باز شدن آن ها بود، آهسته زمزمه کرد: کلاید…