تکامل:نظریه ای در بحران

هنگامی که کشتی بیگل در اکتبر سال 1836 در بندر فالموث پهلو گرفت، با اینکه داروین شواهد بسیاری برای طرح‌ریزی بنای نگرش تکاملی خود فراهم آورده بود، ولی هنوز نمی‌دانست که تغییرات تکاملی با چه سازوکاری به پیش می‌روند. از نوشته‌هایش برمی‌آید که او با روش انتخاب مصنوعی، که انسان‌ها آن را برای تولید نژادهای جدید حیوانات اهلی و گیاهان زراعی به کار می‌بردند، به‌خوبی آشنا بود، ولی هنوز به قابلیت انتخاب به‌عنوان عامل اصلی تغییر در طبیعت آگاهی نداشت. تا اینکه در اکتبر سال 1838، دو سال پس از ترک بیگل، با نوشته‌های مالتوس آشنا می‌شود و به‌کمک آن پی می‌برد که «در هر نسل، شمارِ متولدینْ از آن‌ها که بختِ بقا دارند بیشتر است.» معنای این سخن چنین است: همۀ موجودات زنده برای بقا ناگزیر باید به‌سختی تلاش کنند و فشار زیاد و مداوم انتخاب را از سر بگذرانند تا اینکه تنها شایسته‌ترین و سازگارترین آن‌ها باقی بمانند.