تغذیه ورزشی (درآمدی بر تولید انرژی و عملکرد ورزشی)

اغلب، چربی رژیم غذایی به عنوان یک ماده ی مغذی بد مورد توجه است و اعتقاد بر این است، دریافت بیش از حد آن تخریب عملکرد، اضافه وزن و از دست دادن سلامت را به همراه دارد. با این حال، چربی رژیم غذایی برای عملکرد ورزشی و تندرستی بسیار مهم است. همچنین، چربی (به همراه کربوهیدرات) سوخت بسیار مهمی در فعالیت های ورزشی استقامتی است و دریافت مقداری چربی برای سلامت بهینه ضروری است. چربی رژیم غذایی، اسیدهای چرب ضروری (FFA) را که در بدن ساخته نمی شود، تامین می کند.

ذخایر چربی بدن، در مقایسه با ذخایر کربوهیدرات، بسیار زیاد است. در برخی از فعالیت های ورزشی، مانند دوچرخه سواری یا دویدن های طولانی، احتمالا تخلیه ی کربوهیدرات علت خستگی است و تخلیه ی آن می تواند 1 تا 2 ساعت پس از فعالیت ورزشی شدید روی دهد. مقدار کل انرژی ذخیره شده به صورت گلیکوژن عضلانی و کبد، 8000 کیلوژول (2000 کیلوکالری) برآورد شده است. ذخایر چربی می تواند 50 برابر بیش از ذخایر کربوهیدارت حاوی انرژی باشد. شخصی با 80 کیلوگرم وزن و 15 درصد چربی نیز در عضلات به صورت تری اسیل گلیسرول درون عضلانی (IMTG) وجود دارد. به لحاظ نظری، ذخایر چربی می تواند انرژی کافی برای 1300 کیلومتر دویدن را تامین کند.

مقادیر برای یک مرد طبیعی با 80 کیلوگرم وزن و 15 درصد چربی برآورده و ورزشکاران را که ممکن است گلیکوژن بیشتری ذخیره داشته باشند، دربر نمی گیرد. مقدار پروتئین بدن ذکر نشده است؛ اما در کل، بدن 10 کیلوگرم پروتئین دارد که بیشتر در عضلات ذخیره شده است.

به طور آرمانی، ورزشکاران باید تا جای ممکن از ذخایر چربی بدن استفاده کنند و کربوهیدرات را برای انتهای مسابقه نگه دارند؛ بنابراین پژوهش گران، مربیان و ورزشکاران باید با راهبردهای تغذیه ای مربوط به افزایش سوخت و ساز چربی، صرفه جویی ذخایر کربوهیدرات و بهبود عملکرد استقامتی آشنا باشند.