تاریخ و آخرت شناسی

تغییر تعیین‌‏کننده در مفهوم آزادی، تحت‌‏تأثیر علم طبیعی و رمانتیسیسم اتفاق افتاد. علم طبیعی مدرن که از اندیشه‌‏های بیکن، هابز، لاک و هیوم نشأت گرفت و در قرن نوزدهم میلادی پرورده شد، فقط چیزی را واقعی می‌‏دانست که بتوان آن را با تجربۀ حسی تأیید کرد و فقط اتفاقی را واقعی تلقی می‌‏کرد که بر طبق قوانین فیزیک رخ می‌‏داد، قوانینی که می‌‏توان آن‌‏ها را براساس ریاضیات بیان کرد. خود انسان نیز به ابژۀ علم طبیعی تبدیل شد و بنابراین مسئلۀ خودِ واقعی او در مقام چیزی مجزا از جهانِ تجربۀ حسی از میان رفت، و به همین منوال مسئلۀ قوانین روحانی ابدی نیز کنار گذاشته شد، قوانینی که بر طبق آن‌‏ها فرد باید زندگی خود را مسئولانه بِزیَد. البته که زندگی انسان را قوانین تعیین می‌‏کنند، اما این قوانین طبیعی‏‌اند. بدین‌‏ترتیب، انسان موجودی طبیعی دانسته می‌‏شود و انسان‌‏شناسی به هیئت زیست‌‏شناسی درمی‌‏آید؛ و زندگی انسان در هیئت چیزی فهمیده می‌‏شود که آب‌‏وهوا و جغرافیا و شرایط اقتصادی تعیینش کرده‌‏اند.