انسان و اسطوره هایش (به سوی شناخت ناخودآگاه)

تاریخ کهن آدمی را امروز در سایه تصاویر نمادین و اساطیر بازمانده از روزگاران به گونه‌ی شایانی می‌توان بازیافت. دست آورد کاوش‌های باستان‌شناسان کشف رُخدادهای تاریخی نیست، بلکه تندیس‌ها، نقوش، معابد و زبان‌ها، گنجینه‌هایی هستند که باورهای کهن را بازگو می‌کنند. زبانشناسان و عالمان تاریخ ادیان نمادهای دیگری را برای ما آشکار می‌کنند، آنان می‌توانند این باورها را در قالب مفاهیم تازه و قابل فهم درآورند. و این مفاهیم به نوبه‌ی خود به وسیله‌ی انسان‌شناسان فرهنگی زنده نمایان می‌شود. این انسان‌شناسان هستند که می‌توانند نشان دهند در جوار تمدن امروزی، همین الگوهای نمادین، بی‌هیچ تغییری در درازنای قرون، در مناسک و اساطیر قبایل کوچک دیده می‌شوند.