انسانگرایی در تفکر اسلامی

«قرآن توانست زبانی با ساختی اسطوره‌ای را به بهترین شکل ممکن با زبان عادی و روزمره انسان‌ها درآمیزد.‌برای درک زیبایی بیانی قرآن و اطمینان از این توانایی کافی است آن را بخوانیم. بیان آن چندان افسونگر است که سطح زبان عربی را بسیار بالا برد چندان که گذشتگان آن را به اعجاز توصیف کردند. قرآن با این کار امکاناتی عقلانی‌برای حفظ موضوعات اصلی اندیشه اسطوره‌ای در اختیار نهاد. این موضوعات اصلی را این‌گونه می‌شود برشمرد: هرچه بنیادین و جوهری و سابق بر وجود بشر است؛ بازگشت به بنیاد مطلق وجود؛ اهمیت کهن‌الگوهای معنوی بزرگ؛ روزگار سرآغازینی مطلق وحی که برای انسان گناهکار راه به رهایی را می‌گشاید؛ نمادینگی آغاز و انجام؛ و غیره. این دوسویگی گفتار قرآنی که مبتنی بر آغاز عقلانی‌سازی اسطوره است بعدتر با ورود فلسفه یونانی و شکل‌گیری فلسفه عربی-اسلامی که خود نیز دوسویه است، جدی‌تر و حادتر می‌شود.»