الماس بودا

بعد از اینکه آن قسمت از کارهای خانه را که به عهدۀ من بود انجام دادم، یک صندلی در قسمت عقب باغ گذاردم و در آفتاب نشستم و به استراحت پرداختم. حین استراحت پلک‌های چشمم سنگین شدند، ولی هنوز چشمم کاملا گرم نشده بود که صدایی شبیه به طبل وحشی‌ها به گوشم رسید. اول چشم‌های خود را باز و بعد گوش‌هایم را به‌طرف صدا تیز کردم. سپس از جایم بلند شدم و به‌طرف صدا رفتم.
صدای طبل از طرف باغچۀ همسایۀ روبه‌روی منزل ما می‌آمد و وقتی از لای نرده‌های چوبی باغ به آن‌طرف نگاه کردم، دیدم سه نفر مرد با چهرۀ زرد و جثۀ کوچک و با قیافه‌های چینی و لباس غیراروپایی چسبیده به قسمت چمن‌کاری خانه همسایه مقابل ما ایستاده‌اند و یک پسربچۀ انگلیسی هم در برابر آنهاست. اول خیال کردم آن پسربچه آنها را تماشا می‌کند، لیکن به‌زودی فهمیدم که آن پسربچۀ انگلیسی هم همراه آنهاست. صدای مستخدم همسایه از آن‌طرف باغچه بلند شد و به صدای طبل آن اشخاص اعتراض کرد. یکی از آن چینی‌ها با قیافه و چشم‌های مخصوص خود با انگلیسی فصیحی گفت: ما جادوگریم و سرنوشت اشخاص را می‌گوییم و اگر میل دارید سرنوشت شما را هم بگوییم.