آناتومی انسان

اسکلت انسان چهارچوب داخلی بدن را می‌سازد. در بدو تولد تعداد استخوان‌ها حدود ۲۷۰ عدد می‌باشد در بزرگسالی با هم جوشی و اتصال برخی از این استخوان‌ها به تعداد ۲۰۶ عدد کاهش می‌یابد. به طور کلی توده استخوانی ۱۴ درصد وزن بدن را تشکیل می‌دهد و در سن ۲۱ سالگی به بیشترین میزان تراکم خود می‌رسد. کوچکترین استخوان بدن که کمتر از ۳ میلیمتر است در گوش میانی وجود دارد و نام آن استخوان رکابی است. بزرگترین استخوان که حدود یک چهارم قد هر فرد را تشکیل می‌دهد در ران پا قرار دارد.

استخوان یک بافت پیوندی زنده و دارای عروق خونی بسیار و بزرگ‌ترین مخزن کلسیم و فسفر در بدن است. هر استخوان از دو نوع بافت تشکیل شده است؛ بافت متراکم و بافت اسفنجی.
بافت متراکم: بخش عمده تنه استخوان‌های دراز از این بافت تشکیل شده است. این بافت بسیار محکم و سخت بوده و فاقد هر گونه مغز استخوان است. همچنین این نوع بافت دارای سامانه هاورس است. این سامانه دارای تیغه‌های هم مرکز، حاوی سلول‌های استخوانی و مجرای هاورس که حاوی رگ‌های خونی و اعصاب است،‌ می‌باشد.
بافت اسفنجی: این بافت عمدتا در دو سر استخوان‌های دراز و وسط‌ استخوان‌های پهن وجود دارد. بافت اسفنجی دارای حفره‌های بسیار و فاقد سامانه هاورس می‌باشد. در دو سر استخوان‌های دراز حفره‌های بافت اسفنجی دارای مغز قرمز می‌باشد.