پرلا (یادهای پنهان)

از آن پس خیالاتی آشفته خواب را از چشمانم برده بود. اما هر روز صبح از خواب بلند می‌شدم و دستی به سر و رویم می‌کشیدم، و می‌شدم همان زن جوان و شاداب و با اعتماد‌به‌نفس. همان دختر خوب و دانشجوی نمونه‌ای که تازه سال آخر دانشگاهش را شروع کرده. نرم قدم برمی‌داشتم و اگر چیزی از درون آزارم می‌داد و به‌هم می‌ریختم، می‌کوشیدم در طول روز دور نگهش دارم و نگذارم کسی بو ببرد.