مرثیه ای برای یک رهایی (ده روایت درباره طلاق)

گفتند خودتان که هیچ، اگر جدوآبادتان هم به این جدایی راضی باشند، باز هم باید بروید مشاوره. جدوآباد ما که هیچ، پدر و مادرمان هم نمی‌دانستند ما چه تصمیمی گرفته‌ایم. منظور از «ما» منِ تنهاست که بعد از هجده سال، وسط اسفندی که کم‌کم بوی بهار می‌گرفت، بین ملحفه‌های شسته و پرده‌های خاک گرفته، روی یک پا ایستاد که فقط طلاق.