روزی که زندگی کردن آموختم

«یه روز تک‌تکشون شروع کردند به مردن، بدون اونکه کسی علتش رو بفهمه. نه حمله حیوونای وحشی در کار بود، نه آثار زخم و جراحتی. دو سال طول کشید تا گروه زیست‌شناس ما تونستن دلیلش رو پیدا کنند. چیزی که اونا دست آخر کشف کردن، دیدم رو نسبت به دنیا تغییر داد… تا اون زمان اقاقیاها خودشون رو در اختیار بزها گذاشته بودند چون می‌دونستند که چندتا برگ می‌خورند و از اونجا می‌رن، ولی اون‌سال کودوها زاد و ولد کردند و زیاد شدند و شروع کردند به خوردن برگ‌های زیادتر و بیش از حد معمول. اون‌وقت این گیاه‌ها با زیاد کردن میزان تانن توی برگ‌هاشون، واکنش نشون دادند. برگ‌های اون‌ها تلخ شدند و کودوها رو مدتی رَموندند.»
جاناتان نگاه تردیدآمیزی به او انداخت.
مارجی بدون نشان‌دادن واکنشی ادامه داد: «ولی این بُزهای گرسنه باز به خوردن برگ‌ها ادامه دادند، به‌حدی که درخت‌ها جدا به خطر افتادند.»
لحظه‌ای ساکت ماند سپس ادامه داد: «اون‌وقت تو شیره‌شون سمی پراکندند و به این ترتیب برگ‌های خوردنی، کشنده شدند.»