دکتر آی کیو

دکتر آملون در آزمایشگاه سخت مشغول کار بود. چشم‌هایش از خستگی و بی‌خوابی قرمز شده بود، انگار یک فیل گنده توی چشم‌هایش فوت کرده باشد. پاهای لاغرش مثل شاخه‌های لرزان بید می‌لرزیدند.

اگر قرار بود شیر اسب تک‌شاخ را با پودر دندان کوسه‌ی آدم‌خوار و سه قطره و نیم روغن موی دماغ شیر آفریقایی و عرق سوسمار پوست‌کرگردنی قاتی کند، راحت‌تر و زودتر به نتیجه می‌رسید.
همان‌طور که دکتر آملون با دقت مواد را با هم قاتی‌پاتی می‌کرد…

ناگهان…

پروفسور مثل اجل معلق وارد آزمایشگاه شد!!

بوی گند چنان مشت محکمی به دماغش کوبید که نزدیک بود غش کند. پروفسور دماغش را گرفت و در حالی که از دهان نفس می‌کشید، با صدای تودماغی گفت: «وای، چه بوی گندی! معلوم هست چه غلطی می‌کنی، آملون؟! داری دوباره گند می‌زنی به آزمایشگاه!»