درجه صفر نوشتار (زبان و ادبیات 5)

همه اسلوب‌های نوشتار یک ویژگی همسان دارند: داشتن مرزهای بسته.
این ویژگی در زبان گفتاری وجود ندارد. اسلوب نوشتار به هیچ‌رو ابزار ارتباط‌گیری نیست، همچنین راهی گشوده نیست که تنها قصد زبان از میان آن گذر کند. در گفتار، پریشانیِ کاملی جریان دارد که حرکت پرآشوبی را انتقال می‌دهد و آن را در حالت تعلیق ابدی نگه می‌دارد. برعکس، نوشتارْ زبانی سخت‌شده و خودپاینده است و به‌هیچ‌رو گروههای متحرکی از عناصر همجوار را وارد جریان تداوم خود نمی‌کند.