درآمدی فلسفی بر هیجانات

روشن به نظر می‌رسد که بین هیجانات و ارزش‌ها پیوندهایی نزدیک وجود دارد. مادامی که هر نوع از هیجان یک محمول ارزشیابانه مطابق با خودش داشته باشد، زبان متداول وجود چنین پیوندهایی را تأیید می‌کند. این محمول‌ها غالبا از نام هیجان مورد نظر گرفته می‌شود، مانند زمانی که دربارۀ چیزی می‌گوییم که «شرم‌آور»، «نفرت‌انگیز»، «آزار‌دهنده»، «تحقیر‌آمیز»، «تحسین‌برانگیز»، «سرگرم‌کننده» است یا مانند آن. بر اساس این انگاره که هیجانات انواعی از ارزشیابی‌اند، داشتن یک هیجان به معنای درک ابژۀ هیجان با واژگان ارزشیابانه است. احساس شرم یا سرگرمی عبارت است از درک یک شیء معین به‌ترتیب به‌عنوان چیزی شرم‌آور و سرگرم‌کننده.