تو همانی که می اندیشی

این سخن که «هرکس آنچنان است که در دل خود فکر می‌کند.» نه تنها همۀ هستی آدمی را در برمی‌گیرد، بلکه چنان جامع است که بیرون می‌رود و بر همۀ اوضاع و شرایط زندگی‌اش دست می‌نهد. به راستی که آدمی همان است که می‌اندیشد، و منش او حاصل جمع تمامیِ اندیشه‌های اوست.
همان‌گونه که گیاهی که جوانه می‌زند، نمی‌تواند بی‌بذر باشد، هر عملی که از آدمی سرمی‌زند، از بذرهای اندیشه نشئت می‌گیرد، و بدون آن بذرها نمی‌تواند پدیدار شود. این به طرزی یکسان، آن اعمال به اصطلاح «خودانگیخته» و «بی‌تأمل»، و همچنین اعمالی که سنجیده به اجرا درمی‌آیند، را در برمی‌گیرد.