این داستان را با لهجه بخوانید

زنگ تفریح بچه‌ها توی حیاط می‌دویدند. بازی می‌کردند و از سر و کول هم بالا می‌رفتند. مثل همیشه گوشه‌ای ایستاده بودم. سرم را سمت آسمان گرفته بودم و با انگشت اشاره‌ام روی ابرهای سفید کلمات تازه‌ای را که خانم معلممان درس داده بود، می‌نوشتم. آرزو می‌کردم یک روز بتوانم تمام کلمات را درست بنویسم و خانم معلم با مداد قرمزش زیر هیچ کلمه‌ای را خط نکشد و پایین برگه با یک خط زیبا بنویسد:
خیلی خوب بود، عزیزم.