اپل و رین

برایم مهم نبود بابانوئل چه هدیه‌هایی خواهد آورد. فقط می‌توانستم به چیزی فکر کنم که از من گرفته شده بود.
دوباره و دوباره از نانا درباره‌ی شب کریسمسی که مامان ما را ترک کرد، پرسیدم. دوست داشتم بفهمم چرا رفت. وقتی نانا برایم از اتفاقات آن شب می‌گفت همه‌چیز تقصیر مامان بود. مامان کسی بود که به نیویورک فرار کرد تا در برادوی باشد، بدون اینکه یک لحظه به کودکی که تنهایش می‌گذاشت فکر کند. و هر سال وقتی کریسمس از راه می‌رسید، خاطره‌ی آن شب، مامان در پالتوی سبزش و رعد و برقی که انگار می‌خواست خانه را خراب کند، از پا درم می‌آورد.