انتهای سادگی ( جلد 1 و 2)

م . بهارلویی در کتاب انتهای سادگی داستان زندگی دختری به نام مریم حکمت را روایت میکند.در نوجوانی و ساده لوحی تا بزرگسالی و پختگی و…

مریم دختری ساده و صمیمی است.دوست صمیمی او ، سمیرا نام دارد.مریم عاشق پسر عمو ی سمیرا میشود که بابک نام دارد.بابک با حرف های فریبنده و دروغ های شیرین به مریم نزدیک میشود اما پسر خاله ی سمیرا بارها به مریم هشدار میدهد و با او از هوس باز بودن بابک سخن میگوید اما مریم که عاشق و دلباخته ی بابک شده بود هیچ کدام را باور ندارد و سرانجام با شوک ناگهانی که به وی وارد میشود به حقیقت تلخ پی میبرد.

معصومه بهارلویی متولد سال ۵۹ است و در دانشگاه الزهرا تاریخ خوانده است. او از دوران نوجوانی شروع به نوشتن کرد و سال‌ها بدون چاپ کردن آثارش نوشت.

جملاتی از کتاب انتهای سادگی (جلد اول)

من هم آدمی هستم معمولی مثل دیگران شاید بارها و بارها از کنار این و آن رد شده باشم بیآن‌که کسی به خود بگوید این موجود چقدر معمولی است و چقدر هم که من به این همه معمولی بودن خود مفتخرم. گویا در این دنیا فقط من هستم که معمولی‌ام با شکل و شمایلی معمولی، اخلاق و منش معمولی، در خانواده معمولی، با یک زندگی معمولی. هیچ چیز خاصی نیست که باعث برهم خوردن این معمولی‌ها بشود درست همان چیزی که من خواهان آن هستم… و این کلمه شش حرفی بهترین اصل زندگی من است. مگر همه باید غیرعادی و نابغه باشند و یا همه انیشتن و فیثاغورث و جرج واشنگتن و یا رضازاده؟ اگر ما مردم معمولی نباشیم ناپلئون بر که حکومت کند و ادیسون برای که برق را اختراع کند؟ دنیا پر است از آدم‌های معمولی، آدم‌هایی که د ر خیابان از کنارمان می‌گذرند. آدم‌های درون بقالی فروشگاه، نمایشگاه، آرایشگاه، از میان آنها چند نفر را می‌شناسید که مشهور و نامی باشند شاید به انگشتان یک دست هم نرسد. این اصل همه زندگی من است که «قشر معمولی از قشر افتخار آفرین مهم‌تر است» و چقدر هم که «فلسفه زندگی من مسخره است» این جمله آخر از سمیراست تا من دربارهٔ مزایای معمولی بودن حرف می‌زنم می‌گوید «خانم میکروفون خدمتتون بدم» و یا این‌که «از منبر بیا پایین جونِ مادرت» زهرا هم اعتقاد راسخ دارد که سرم وحشتناک بوی قورمه‌سبزی می‌دهد، اما مگر آنها کیستند جز یک مشت انسان معمولی.