از تروما تا التیام (شناخت روان زخم ها و راه درمان آن ها)

آن مخاطبی که باید نظرش را جلب کنیم و داستان زندگی‌مان را برایش توضیح دهیم، بیش از هرکس دیگری خودمان هستیم.
تروما رنجی است کـه از ماهیت و سرشت واقعی‌اش آگـاه نیستیم؛ رنجی کـه خـودش را تنها بـه‌طور غیرمستقیم ـ از طریق علائم نامرتبط و ظاهـرا تصادفی ـ نشان می‌دهـد؛ دردی کـه اگر اقدامات پیشگیرانه‌ی دقیقی برای بهبود آن انجام ندهیم، در درازمدت همچنان مـا را آزار خواهد داد. ترومـا ضربه‌ای است که به‌طور کامل درک یا حتی کاملا احساس نشده و بنابراین دنباله‌ای طولانی و ماندگار دارد. نمی‌توان آن‌ را فراموش کرد چون به‌قدر کافی شناخته‌شده نیست، و نمی‌توان برایش سوگواری کرد چون هنوز آشکار نشده. ما می‌فهمیم که اوضاع درست نیست، اما نمی‌دانیم چه اتفاقی افتاده و چرا؛ بنابراین نمی‌دانیم چطور باید به بهترین شکل ممکن نسبت‌به غم‌مان واکنش نشان داده و آن‌را از بین ببریم. تـرومـا رنجی است کـه مـا را بـه چرخـه‌ای تکراری از عذاب خاموش و مرموز گرفتار می‌کند؛ عذابی که حتی زمان هم آن‌ را التیام نمی‌دهد و این یکی از بی‌رحمانه‌ترین انواع آسیب است.