محاکمه های نمایشی (تصفیه های استالینی در اروپای شرقی (1948-1954))

یانوش رِیسمان ، یکی از بهترین عکاسان مجارستان، دومین هم‌سلولی‌ام بود… چنان که به من گفت بازجویی‌اش چندان به درازا نکشیده بود. با اولین ضربه‌ها واداده و درخواست یک لیوان کنیاک کرده بود. در کمال ناباوری او، کنیاک را برایش آورده بودند . او هم پس از نوشیدن شروع کرده بود به سرهم کردن داستانی تخیلی با محوریت چگونگی استخدامش در دستگاه اطلاعاتی ایالات متحده، شاهکاری شاعرانه در قالب یک اعتراف‌نامه، اثری درخور سرشت هنرمند او. وقتی با پیکری لرزان اعتراف‌نامه‌اش را برایم شرح می‌داد، گفت از آن‌جاکه مطمئن شده است همه‌ی ما را فارغ از جرم و پرونده به بالای دار می‌فرستند،آن مزخرفات را سرهم کرده است، به این امید که روزی کسی با خواندن آن‌ها به مسخرگی و بی‌معنایی کل این روند پی ببرد.