لذت بردن از اختلافات:چگونه ریشه اختلاف مان را با دیگران تشخیص دهیم و… (یونگ شناسی کاربردی)

مذاکره درباره راه حل های باقی مانده، یکی از بهترین فرصت ها برای رشد تیپ شخصیتی است. استفاده از راهکارهایی مانند این که خود را به جای طرف مقابل بگذارید تا او را درک کنید، فرصتی است تا تعارض را از منظری دیگر مشاهده کنید. مثلا یک فرد احساسی می تواند موقتا از مرزهای ترجیحات خود پا را فراتر بگذارد و امور را صرفا براساس تاثیر بر ارزش های فردی بررسی نکند. یک فرد تفکری می تواند امور را از دیدگاهی انسان محور بررسی و به تاثیر تصمیمات بر افراد توجه کند. وقتی این افراد موقتا خود را جای طرف مقابل شان بگذارند و نقاط قوت و ضعف و پیامدهای منطقی هر راه حل را از دید یکدیگر بررسی کنند، معیارهای فرد تفکری- که تاکید بر منطق دارند- با معیارهای فرد احساسی- که تاکید بر تاثیرات فردی دارند- با یکدیگر ترکیب می شوند.

اولویت بندی های یکدیگر را به طور جداگانه بررسی کنید و سپس آن ها را با یکدیگر مقایسه کنید. در این صورت، اگر اولویت های اصلی تان شبیه یکدیگر بودند، سعی کنید آن ها را یکی کنید تا راه حل ها را کاهش دهید.

…وقتی در یک راه حل، خواسته هایی وجود داشته باشد که هیچ یک قابل مذاکره نباشند، ممکن است مجبور شوید بپذیرید که اختلاف نظر دارید و به دنبال راهی برای سازش و مصالحه باشید. در چنین مواردی، به دنبال راهی برای «داد و ستد» خواسته ها باشید. (اگر این امتیاز را به تو بدهم، در مقابل تو چه امتیازی به من می دهی؟) از سوی دیگر اگر خودتان را جای طرف مقابل بگذارید و مسائل را از دیدگاه او بنگرید، آنچه ظاهرا به شدت تغییر ناپذیر بود دیگر این گونه به نظر نمی رسد. فیشر و اوری توصیه می کنند اگر مذاکره موفق نیست، فکر کنید چه کاری می توانید انجام دهید. فکر کنید انجام چه کارهایی دیدگاه تان را درباره مسئله ای که واقعا غیرقابل مذاکره است، تغییر می دهد و آن وقت به نظرتان می رسد که راه حل های دیگر هم جذاب هستند.