حلقه سرخ و پنج داستان دیگر

می‌دانم قربان، می‌دانم؛ ولی نزدیک بود از ترس قالب تهی کنم، انکارش هم هیچ فایده‌ای ندارد. سیاه نبود، سفید هم نبود، اصلا هیچ کدام از رنگهایی که من می‌شناسم نبود؛ رنگ عجیبی داشت، مثل خاک رُسی که رویش شیر پاشیده باشد. بعد هم قد و قواره‌اش؛ دو برابر شما بود، قربان. و قیافه‌اش؛ چشمهای درشت مات و از حدقه بیرون‌زده، و ردیف دندانهای سفید مثل یک حیوان درنده گرسنه، باور کنید، قربان. حتی نمی‌توانستم انگشتم را تکان بدهم، یا نفس بکشم، تا اینکه مثل برق فرار کرد و ناپدید شد. دویدم بیرون و وارد بوته‌زار شدم، ولی شکر خدا هیچ‌کس آنجا نبود.