آیین دوست یابی

متاسفانه عده ی زیادی از افراد هستند که سعی بسیار برای جلب توجه دیگران به عمل می آورند ولی چون راه صحیح آن را نمی دانند به هدف خود دست نمی یابند. مردم نه به من علاقه دارند نه به شما، آن ها در تمام مدت شبانه روز فقط و فقط به خودشان توجه دارند.

شرکت مخابرات نیویورک چندی پیش تحقیقی انجام داد تا ببیند کدام کلمه در مکالمات بیشتر از بقیه به کار می رود. می توانید حدس بزنید کدام کلمه بود؟ بله، این کلمه ضمیر اول شخص مفرد یعنی «من» بود که در 500 مکالمه ی تلفنی بیش از 3900 مرتبه تکرار شده بود.

وقتی یک عکس دسته جمعی را به شما نشان می دهند که خودتان هم در میان آن ها هستید، اول از همه به کدام فرد نگاه می کنید؟

هرگاه تصور کردید مردم به شما علاقه ی زیادی پیدا کرده اند به این سوال پاسخ دهید: «اگر امشب بمیرید چند نفر برای شرکت در تشییع جنازه ی شما خواهند آمد؟»

وقتی که حاضر نیستید پیشقدم شده و به دیگران اظهار علاقه کنید، چرا دیگران باید به شما علاقه مند شوند؟ کاغذ و قلمی بردارید و به این سوال پاسخ دهید.

اگر سعی کنید فقط مردم را تحت تاثیر قرار دهید و از این طریق آن ها را به خود علاقه مند سازید، باید بگویم هرگز دوستی صمیمی پیدا نخواهید کرد. دوست واقعی هرگز با این روش به دست نمی آید.

ناپلئون همین روش را آزمود و در آخرین دیدارش با ژوزفین به او گفت: «ژوزفین عزیز، من در روی کره ی زمین به هر اندازه که برای انسان میسر و مقدور باشد خوشبخت بوده ام، ولی با همه ی این ها در این لحظه، توی دنیا فقط به تو اعتماد دارم.» مورخین تردید دارند که او حتی به ژوزفین هم اعتماد داشت. آلفرد آدلر، روان شناس معروف اتریشی، در کتاب خود …