زندگی در پیش رو

این یارو داشت با این احساسات پدرانه و توقع‌هایش، حالم را بهم می‌زد. اولا که این دستمال به دست بدبخت اصلا به قیافه‌اش نمی‌آمد که پدر من باشد. پدر من می‌بایست یک مرد حسابی، از آن حسابی حسابی‌ها باشد، نه یک حلزون لیز و خزنده. دوما که اگر مادرم در هال زندگی‌اش را می‌چرخانده، و به قول یارو خیلی هم خوب می‌چرخانده، کسی نمی‌توانست ادعا کند که پدرم است. گهشان بگیرند. به خاطر تعدد فراوان مشتری‌های مادرم، من به اجبار پدر ناشناسی دارم. وقتی فهمیدم اسم مادرم عایشه بود، خوشحال شدم. این قشنگترین اسمی است که می‌توانید تصور کنید.