این که مدام به سینه‌ات می‌کوبد قلب نیست، ماهی کوچکی است که دارد نهنگ می‌شود.
قلب‌ها همه نهنگانند در اشتیاق اقیانوس. اما کیست که باور کند در سینه‌اش نهنگی می‌تپد!

راه‌های زیادی وجود دارد که از فشاری که بر تک‌فرزند خود وارد می‌کنید بکاهید یا به‌کل از آن جلوگیری کنید.
به او نشان دهید که بدون‌قیدوشرط او را دوست دارید. وقتی او در امتحان نمره کامل نمی‌گیرد یا از ضربه چوگان زدن (در بیسبال) حذف می‌شود، به روشی آرام و قابل‌پذیرش به او واکنش نشان دهید. به او بگویید، «نگران نباش، پیش می‌آید.» یا «دفعه بعد بهتر عمل خواهی کرد.» او خواهد فهمید که صرف‌نظر از هر چیزی شما هنوز او را دوست دارید. این به او کمک خواهد کرد تحمل خود را در برابر شکست تقویت کند. او خواهد آموخت که خیلی به خود سخت نگیرد یا خیلی زود تسلیم نشود. اگر شما همیشه به نکات منفی او اشاره کنید و در عوض او را اصلاح کنید، او نتیجه‌گیری خواهد کرد که فارغ از اینکه چقدر سخت تلاش می‌کند، او به اندازه کافی برای شما خوب نخواهد بود.
او را حمایت کنید. می‌توانید به او بگویید درک می‌کنید که اغلب برای او سخت است که تک‌فرزند باشد، چون او دائما خود را با شما مقایسه می‌کند، ولی وقتی او بزرگ شود می‌تواند همان کارهایی را که شما می‌توانید انجام دهید، انجام دهد. صحبت کردن به صورت بی‌پرده و غیرانتقادی درباره اشتباهات خودتان هم می‌تواند به او کمک کند تا بیشتر خود را بپذیرد.
مشخص کنید چرا به او خیلی فشار وارد می‌کنید. اگر در هر زمینه‌ای به‌شدت به او فشار وارد می‌کنید -برای مثال، عصبی کردن او درباره فراموش کردن کتاب‌های درسی‌اش در مدرسه- سعی کنید با دلایل خود برای اینکه چرا این کار را انجام می‌دهید با او ارتباط برقرار کنید…

زمانی که کودک شما درگیر رفتارهای آسیب‌زا می‌شود، اولین کار این است که واکنش بیش از حد نشان ندهید. با نشان دادن ترس، سرخوردگی یا خشم خودتان این پیام را به کودک منتقل می‌کنید که گویی او را به دعوا دعوت می‌کنید. اگر ناراحت شده‌اید، نفس عمیق بکشید و بیانی محکم داشته باشید. چهره شما باید آرام و نگران باشد. همچنین صدای شما باید اعتماد به نفس و اقتدارتان را نشان دهد.
در قدم بعدی، مداخله کنید و مانعی برای رفتار پرخاشگرانه کودکتان ایجاد کنید. از آنجایی که کودکان یک ساله معمولا توصیه‌های کلامی را درک نمی‌کنند، باید از بدنتان استفاده کنید. گاهی اوقات، این کار آسان خواهد بود. مثلا، اگر کودک شما دم حیوان خانگی‌تان را می‌کشد، می‌توانید بدن خود را میان کودکتان و آن حیوان بگذارید. می‌توانید بگویید: «گربه کوچولو اذیت می‌شه» و با الگوسازی، نحوه استفاده از نوازشی ملایم به جای آسیب رساندن را به او بیاموزید. راهنمای مجدد ملایم باید بهترین پاسخ شما باشد، زیرا معمولا برای این گروه سنی کارایی بیشتری دارد و با این روش می‌توانید این مشکل را با کودک شادی که با غرور و به آرامی در حال نوازش گربه است، به سادگی برطرف کنید.
با این حال، کودکان یک ساله می‌توانند مقاومت زیادی داشته باشند. اگر کودکتان راهنمایی مجدد شما را نادیده می‌گیرد و به مداخله محکم‌تری نیاز دارد، می‌توانید با گفتن قاطعانه این جمله: «بهت اجازه نمی‌دهم به گربه کوچولو صدمه بزنی» یا «گربه کوچولو این کار را دوست ندارد»، مانع آسیب زدن‌های کودکتان شوید. سپس می‌توانید بچه گربه را از دسترس کودکتان دور کنید یا اینکه کودکتان را از محدوده بچه گربه خارج کنید. اگر کودک را دور کنید، باید با او بروید. هردو راه حل شما را به هدفتان می رساند.