کتاب عشق روی پیاده رو

کتاب عشق روی پیاده رو اثر مصطفی مستور، مجموعه‌ای از دوازده داستان کوتاه است که در سال ۱۳۷۷ منتشر شد. این کتاب به دلیل نگاه نو و متفاوتی که به مفهوم عشق دارد، یکی از آثار ماندگار ادبیات داستانی معاصر ایران محسوب می‌شود.

داستان‌های کتاب عشق روی پیاده رو، در فضاهای مختلف و با شخصیت‌های متفاوتی روایت می‌شوند. اما همه‌ی آن‌ها به نوعی به مفهوم عشق می‌پردازند. عشق در این داستان‌ها، صرفاً یک احساس عاشقانه بین دو نفر نیست. بلکه عشقی است که می‌تواند در روابط خانوادگی، دوستی، و حتی در مواجهه با طبیعت نیز بروز کند.

داستان «دو چشم خانه‌ی خیس»، یکی از داستان‌های ماندگار این کتاب است. در این داستان، پسری که به تازگی به شهر آمده، با دختری نابینا آشنا می‌شود. دختر نابینا، با وجود اینکه هیچ‌گاه پسر را ندیده است، اما عاشق او می‌شود. این عشق، پسر را نیز به خود جذب می‌کند.

داستان «مثل یک قاصدک»، داستان عشقی است که در میان دو نوجوان شکل می‌گیرد. این عشق، با وجود مخالفت خانواده‌ها، به سرانجام می‌رسد.

داستان «بعد از ظهر سبز»، داستان عشقی است که میان یک مرد و یک زن میان‌سال شکل می‌گیرد. این عشق، در میان مشکلات زندگی، به قوت خود باقی می‌ماند.

داستان‌های کتاب عشق روی پیاده رو، با زبانی ساده و روان روایت می‌شوند. اما در عین حال، دارای عمق و ژرفایی هستند که می‌توانند خواننده را به تفکر وادار کنند.

این کتاب، به دلیل ویژگی‌های زیر، یکی از آثار مهم ادبیات داستانی معاصر ایران محسوب می‌شود:

نگاه نو و متفاوت به مفهوم عشق
روایت‌های جذاب و گیرا
زبان ساده و روان
عمق و ژرفایی که می‌تواند خواننده را به تفکر وادار کند
کتاب عشق روی پیاده رو، برای افرادی که به ادبیات داستانی معاصر ایران علاقه‌مند هستند، توصیه می‌شود. این کتاب، می‌تواند تجربه‌ای جدید و متفاوت از خواندن داستان‌های عاشقانه را برای مخاطبان فراهم کند.