عمل خلاقانه (روشی برای زندگی)

ما آثاری را خلق می‌کنیم که انعکاسی از وجود خود ما هستند، و اگر این احساس ناامنی بخشی از وجود ما باشد، پس آثار ما میزان بالاتری از حقیقت را دربر خواهند داشت. خلق هنر یک حرکت رقابتی نیست. آثار ما تجسمی از خود ما هستند. این درست نیست که بگویید «من از پس این چالش برنمی‌آیم.» بله، شاید نیاز باشد که عمق بیشتری از هنرتان را ابراز کنید تا دیدگاهتان را کاملا درک کنند. اگر شما از پس آن برنیایید، هیچ‌کس دیگری هم نمی‌تواند. فقط شما هستید که می‌توانید. فقط شما هستید و صدای خودتان.
کسانی که کار هنری را انتخاب می‌کنند، بسیاری از اوقات از همه آسیب‌پذیرتر هستند. خیلی از بهترین خوانندگان دنیا هستند که نمی‌توانند به صدای خودشان گوش بدهند. و این‌ها موارد نادری نیستند. بسیاری از هنرمندها در عرصه‌های مختلف مشکلات مشابهی دارند. حساسیتی که به آن‌ها اجازه‌ی خلق هنر را می‌دهد همان آسیب‌پذیری‌ای است که آن‌ها را نسبت به قضاوت شدن بیشتر حساس می‌کند. بااین‌حال، بسیاری از افراد آثارشان را به اشتراک می‌گذارند و خطر نقد شدن اثرشان را به جان می‌خرند. انگار هیچ انتخاب دیگری ندارند. هنرمند بودن همان وجود آن‌هاست، و با ابراز وجودشان ساخته می‌شوند. اگر یک خالق اثر می‌ترسد که چون نمی‌تواند قدمی بردارد او را قضاوت کنند، شاید به این خاطر باشد که در وجود او میل محافظت کردن از خود بیشتر از شوق به اشتراک گذاشتن اثر است. شاید هنر نقش اصلی او نباشد.