بیضایی/کروکودیل/ (تئاتر دیگر)

ارنواز: اینک، این تو و شهری با مردمی بی سر، که نه زر سرگذارت تبه و نه تن نشستت برند. شهریاری به شهری که مردم ندارد، سرورا. و چه بادی و چه بادی و چه باد! باد بد، که‌ت پرچم فیروزی می‌جنباندت!
شهرناز: و این ماران خوش خط و خال تواند بر زمین، که جادوی تو بودند و تو بودند.
ارنواز: ضحاک، پادشاهی بر سر مردم بی‌سر، با شاه سردار نمی‌توان. …