زمان بندی تمرین (اصول و روش شناسی تمرینات ورزشی)

شدت جزء کیفی کار انجام شده توسط ورزشکار در یک دوره زمانی معین و از اجزای مهم تشکیل دهنده ی تمرین می باشد. هرچه کار انجام شده ی ورزشکار در واحد معینی از زمان بیشتر باشد، شدت تمرین بالاتر خواهد بود. شدت تابعی از قدرت تحریک اعصاب است که ورزشکار در تمرین به کار می برد. قدرت یک محرک، به بار، سرعت اجرا، و نوسان فاصله ی استراحت بین تکرار تمرین بستگی دارد. آخرین عامل مهم شدت تمرین، فشار روانی تمرین است. کار عضلانی و درگیری سیستم اعصاب مرکزی در طول انقباض بیشینه، تعیین کننده ی شدت تمرین یا مسابقه است. آگاهی از عنصر روانی تمرین، مهم بوده و در نظر گرفتن این نکته مهم است که حتی رشته هایی مانند تیراندازی، تیراندازی با کمان و شطرنج، که به فعالیت جسمانی سطح پایین نیاز دارند، سطح معینی از شدت را دارا هستند.

شدت می تواند براساس نوع تمرین اندازه گیری شود. در رشته های ورزشی که تندی حرکت در آن ها حائز اهمیت می باشد، شدت بر حسب متر بر ثانیه یا میزان انجام یک حرکت تقسیم بر زمان انجام آن اندازه گیری می شود. شدت فعالیت هایی که در مقابل یک مقاومت انجام می گیرد، بر حسب کیلوگرم یا کیلوگرم متر (یک کیلوگرم که یک متر دربرابر نیروی جاذبه حرکت کرده باشد) اندازه گیری می شود. در ورزش های تیمی آهنگ بازی شدت را تعیین می کند.

شدت تمرین براساس ویژگی های رشته ی ورزشی فرق می کند. با توجه به این که سطح شدت تقریبا در هر ورزشی متفاوت است، مقتضی است که سطوح مختلفی از شدت در تمرین پی ریزی و به کار بسته شود. روش های متعددی برای اندازه گیری قدرت محرک و از این رو شدت وجود دارد. به طور نمونه در تمریناتی که در برابر مقاومت انجام می گیرند و یا تمریناتی که تندی را توسعه می دهند، درصدی از شدت بیشینه به کار گرفته می شود.