پانزده سگ

در روزهای آینده، نشانه‌های بسیاری، که بعضی واضح و بعضی مبهم بودند، حاکی از این حقیقت بود که قوه‌ی تفکرِ جدید باعث تغییرات مشترکی در همه سگ‌ها شده است. در ابتدای کار زبان جدید در بین همگی آن‌ها گسترش یافت و باعث شد شکل ارتباط‌شان با یک‌دیگر تغییر کند.
این تغییر از همه بیش‌تر در رفتار پرنس مشهود بود. او پیاپی کلمات جدیدی را در ذهنش کشف می‌کرد و آن را با دیگران در میان می‌گذاشت. مثلا این پرنس بود که کلمه‌ی «آدم» را خلق کرد. این دستاورد قابل ملاحظه‌ای بود. چون حالا دیگر سگ‌ها بدون این‌که به کلمه ارباب و آن رابطه‌ی اربابی و بردگی اشاره کنند، می‌توانستند به‌راحتی درباره صاحبان‌شان صحبت کنند. همین‌طور این پرنس بود که اولین لطیفه را به زبان سگ‌ها ابداع کرد. کلمه‌ی «استخوان» در زبان جدید (تقریبا ررر آی) با واژه‌ی سنگ (تقریباً ررر آآآی ) در زبان جدید بسیار نزدیک به هم بود. وقتی یک روز عصر از او پرسیدند که چه می‌خورد او در حالی که استخوانی را نشان می‌داد، جواب داد: سنگ. برخی از سگ‌ها، این اولین جناس آشکار در زبان را درست و سرگرم‌کننده یافتند و فهمیدند که منظور او این است که جویدن استخوان مثل سنگ دشوار بوده است.