خطابه ها (کاتیلینرها)،(ادبیات فرانسوی زبان)

چیزی از خود نمی‏دانیم. می‌پنداریم که به‌آنچه هستیم عادت می‏کنیم اما درست برعکس این است. هرچه زمان می‏گذرد کمتر می‏فهمیم این شخصی که به‌نامش حرف می‏زنیم و کار انجام می‏دهیم کیست.
این مشکلی نیست. زیستن زندگی یک ناشناس چه عیبی دارد؟ شاید این‌گونه زیستن بهتر باشد. همین‌که بدانید که هستید، دیگر نمی‏توانید خود را تحمل کنید.
ایـن غـرابت مـعمول هـرگز نمی‏بایست آزارم می‏داد اگر این ــ یعنی! نمی‏دانم چگونه بیان کنم ــ اگر آقای برناردَن را ملاقات نکرده بودم.
از خودم می‏پرسم این داستان کِی شروع شد. ده‌ها تاریخ ممکن است مناسب باشد، عین جنگ‌صدساله. درست این است که بگوییم ماجرا یک سال پیش شروع شد. این هم درست است که بگوییم ماجرا از شش ماه پیش شکل گرفت. باوجوداین مناسب‌تر آن است که آغازش را به حوالی زمان ازدواجم یعنی به چهل و سه سال پیش ربط داد. اما درست‌تر از همه به معنای واقعی کلمه این است که شروع ماجرا را زمان تولد من بدانیم، یعنی شصت‌و‌شش سال پیش.
من اولین فرضیه را ترجیح می‏دهم: همه‌چیز از یک سال پیش شروع شد.