اسکلت بخشنده

یک سیبیله بود که از زیر بوته بیرون آمده بود. سیبیله داد زد: «من سیبیل کی‌ام؟»

گربه گفت: «سیبیل من که نیستی، چون من خودم سیبیل دارم.»

بز گفت: «سیبیل من هم نیستی، چون من ریش دارم.»

خروس گفت: «من که اصلاً سیبیل ندارم.»

مورچه گفت: «تو سیبیل منی.»

آن‌وقت سیبیل را برداشت، چسباند پشت لبش. سیبیله کلفت بود، گنده بود. مورچه راه که می‌رفت تالاپ‌تالاپ می‌خورد زمین. یک دفعه …